Περιοχή νέου λιμανιού
Παίρνεις ταξί από το κέντρο της Πάτρας και για προορισμό δίνεις το εργοστάσιο Οινοπνευματοποιίας που σου έχουν πει… Φτάνοντας στο χώρο αυτό με τη πρώτη ματιά νομίζεις πως ήρθες σε λάθος μέρος… Το μόνο που βλέπεις τριγύρω σου είναι σκουπίδια, βρώμικο από λύματα έδαφος, εγκαταλελειμμένα κάθε είδους αντικείμενα. Είσαι έτοιμος να φύγεις, δε βρίσκεις λόγο για να μείνεις περισσότερο σε έναν τέτοιο τόπο. Ωστόσο, αποφασίζεις να μείνεις και να περιηγηθείς στο χώρο αυτό, που δε δίνει και την καλύτερη πρώτη εντύπωση, για να φτάσεις ως την ακτή. Σε ένα τόπο στον οποίο φαίνονται έντονα τα σημάδια εγκατάλειψης, τα οποία φέρνουν στο φως τις ποικίλες χρήσεις που είχε ο χώρος ανά περιόδους , συνειδητοποιείς πως υπάρχει θάλασσα. Κι εσύ, φυσικά, τρέχεις προς κάτι που γνωρίζεις εξ’ αρχής πως θα σου αρέσει, τη θάλασσα… από μικρό παιδί σου άρεσε πάντα η ιδέα και μόνο μιας επικείμενης επίσκεψης στη θάλασσα και τώρα βρίσκεσαι σε ένα χώρο που το μόνο γνώριμο σε σένα στοιχείο του είναι η ακτή… Ωστόσο, περπατώντας προς τα εκεί σκοντάφτεις, ίσως παραπατάς κι έτσι παρατηρείς διάφορα αντικείμενα που σου προκαλούν σκέψεις... ένα παλιό παπούτσι σε κάνει να αναρωτηθείς ποιος ήταν αυτός που το φόραγε και γιατί τώρα βρίσκεται εδώ παρατημένο, κάτι παρατημένοι σωλήνες και σημάδια στο έδαφος από ρόδες φορτηγών, σε πείθουν τώρα για τη χρήση του χώρου ως εργοτάξιο. Στην ίδια διαδικασία θέτεις κάθε αντικείμενο που συναντάς …και παίρνεις τη απόφαση να τα καταγράψεις … ξεχνώντας για λίγο την πάντα αγαπημένη σου θάλασσα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου